از میان همه تختخواب‌های دونفری
“کویین” و “کینگ”
“فول” را گزیدم
یکی و نیمه
انتخاب من نبود
…
وسط تختم دراز می‌کشم
جای خالی‌ات را پر می‌کنم
از بازوان گشوده‌ام
یک بغل آغوش می‌شوم
من
یک بستر« کامل » می‌شود
تخت خوابم