زندگی نیست،
مگر سایه رمنده ای ما
آه، هم بال من ای راهی «قاف»!
بال بگشای
از افق تا به افق
زندگی را
مثل معشوق
در آغوش بگیر
من و تو
فرصتی کوتاهیم
در میان دو صفر

می‌توان هیچ نبود
و می‌توان
شعری شد

هواپیما سانتیاگو – تورنتو