شبنم بوسه‌ات
روی لبانم
گویی آب صد چشمه را
نوشیده‌ام
حس جاری شدن دارم
چشم‌باز می‌کنم
آسمان را می‌نگرم
که در آبی چشمان تو
شناور است
دریایی!
حس دریا شدن دارم
پلک می‌زنم
شرمگین
از خاطره امشب
دست دراز می‌کنم
ستاره‌ای برمی‌چینم
و سر راه تو می‌ریزم
تا
فردا شب
نگویی که راه خانه‌ات را
گم کردم

جولین – سندیاگو